Ook wat betreft het geven van borstvoeding leefde ik als zwangere Marie-Lotte in een illusie: ik veronderstelde dat het geven van de borst na een beetje sukkelen bij iedereen doorgaans vlotjes verloopt. Ik had mezelf er flink op voorbereid door op voorhand een borstvoedingsboek te lezen en een consult bij een vroedvrouw-lactatiedeskundige in te plannen tijdens mijn zwangerschap (zou ik trouwens aan elke mommy-to-be aanraden). Ik was er rotsvast van overtuigd dat het bij mij wel allemaal vanaf dag één goed zou komen (onder mijn motto: ‘Uw gedachten zijn uw krachten’). Maar niets bleek minder waar: al snel werd die illusie doorprikt.

Hoewel de borstvoeding de eerste dagen vlot leek te lopen (ik had gelezen dat je de borst als een sandwich moest voorvormen en volgde – zoals het een goede moeder betaamt – alle stappen zoals ik ze had gelezen), liep het de tweede week heel wat minder vlot. Dat was namelijk het punt in de tijd waarop er zich kloofjes (lees: KLOVEN) begonnen te ontwikkelen. En ik denk dat heel wat mama’s het zullen beamen: WAT DOEN DIE PIJN! Er was initieel wat twijfel of Harvey-Rey’s tongriempje al dan niet te kort was maar gezien het advies van onze kinderarts besloten we het uiteindelijk niet te laten knippen.

Daarnaast bleek ik ook gezegend met een goede productie waardoor ik té veel melk produceerde en midden in de nacht wakker werd van de pijn, Harvey-Rey soms moeilijker kon aanhappen en ik tot twee maal toe een borstontsteking ontwikkelde. Ook wat betreft dat laatste stond ik opnieuw voor een voldongen feit: WAUW wat neemt die koorts ineens snel toe. Eén van onze eerste uitstapjes (lees: eerste keer gesukkel met Maxi Cosi, pyjama mét melkvlekken nog aan en pampers in de jaszak gepropt (want van een luiertas was toen nog geen sprake)) was dan ook een bezoekje aan de wachtpost van het UZ Gent (want natuurlijk had ik koorts op een zondagmiddag).

Laten we eerlijk zijn: de eerste weken borstvoeding lopen voor heel wat nieuwe mama’s niet van een leien dakje. MAAR eens de borstvoeding echt goed loopt (bij mij was dat na zo’n 5-tal weken) is het – althans dat is mijn ervaring – een ware droom: (1) het is het beste wat je als mama aan je kindje kan geven (‘vloeibaar goud’ zoals een vriendin van mij het noemt), (2) het gevoel jouw baby dicht bij jou te hebben en de nachtelijke voedingen vind ik genieten (alsook de geluidjes die Harvey-Rey maakt als hij drinkt), (3) het is magisch om te zien hoe jouw kindje kan groeien als kool enkel en alleen door wat jij hem als mama met jouw lichaam meegeeft, (4) het is (voor mij dan toch) de meest effectieve manier om jouw kindje te troosten als hij of zij overstuur is, (5) het draagt bij aan de hechting tussen moeder en kind en (6) als jouw kindje honger heeft heb je het altijd direct bij de hand!

Laat ik duidelijk zijn: ik heb helemaal GEEN oordeel over mama’s die er bewust voor kiezen hun kindje niet met de borst te voeden of mama’s die genoodzaakt zijn te stoppen met het geven van de borst omdat het gewoonweg niet lukt (ik begrijp dat volledig want soms lukt het gewoonweg niet en het kan echt wel héél erg pittig zijn in combinatie met de onderbroken nachten, de hormonale disbalans en het chronische slaaptekort). Elke mama voelt en weet wat het beste is voor haar kindje én zichzelf (!) en moet daarin haar eigen keuzes maken. Daarin moeten we als mama’s onderling elkaar ook gewoon onvoorwaardelijk en zonder oordeel steunen!

Maar aangezien ik zelf heel zoekende was naar middeltjes die mij tijdens de eerste weken konden helpen (ik heb echt van alles uitgeprobeerd), vond ik het wel een idee om de uiteindelijke ‘life-savers’ met jullie te delen. Gewoon omdat ik er zelf ook iets aan zou hebben gehad!

1. Zilveren tepelkapjes

Eigenlijk zou ik elke borstvoedende mama aanraden vanaf het prille begin zilveren tepelkapjes te gebruiken! Ik vind ze echt goud waard en heb spijt dat ik ze niet eerder had ontdekt. Ook al zijn ze niet super goedkoop, zilveren tepelkapjes hebben mij echt gered tijdens de eerste weken! Ze zijn niet alleen goed ter preventie van tepelkloofjes: ze helpen ook bij het genezen ervan én als jouw babytje spruw heeft (ja ook ik heb het al enkele malen moeten bestrijden) werkt het voor jou antibacterieel. Daardoor moet je geen crèmes smeren noch tegen kloofjes, noch tegen spruw. En … je kan ze na gebruik laten versmelten tot een mooi juweeltje.

Ikzelf kocht mijn Silverette tepelkapjes (standaard maat) online en gebruik ze nog steeds met periodes.

2. Een goede kolf

Gezien mijn overproductie moest ik de eerste weken elke avond ”resetten” door mijn borsten volledig leeg te kolven. Een kolf was dus een must. Daarnaast heb ik ook een week één kant moeten afkolven omdat de kloofjes aan één borst gewoon te pijnlijk werden (ik keek op een gegeven moment echt op tegen de voedingen omwille van de pijn) en mijn borst op die manier de tijd en ruimte kreeg om te herstellen (haha).

Ikzelf heb de Medela Freestyle Flex aangeschaft op aanraden van mijn vroedvrouw-lactatiedeskundige (die ik trouwens enorm dankbaar ben voor haar intense begeleiding). Zij vertelde mij dat dit één van de beste kolven is die momenteel op de markt is. In tegenstelling tot de kolven die je kan ontlenen maakt deze nauwelijks geluid, is deze handig in gebruik (ik kocht er ook een BH bij zodat ik handsfree kan kolven) en je kan ze overal mee naartoe nemen omdat ze compact is (er zit ook een tasje bij om hem overal mee naartoe te sleuren maar ik stop hem liever in mijn Studio Noos tas). Daarnaast wist mijn vroedvrouw-lactatiedeskundige mij ook te vertellen dat deze kolf helemaal op punt staat – dit in tegenstelling tot de nieuwere kolven zoals de Elvie (zou ik wel eens willen uitproberen) die nog wat kinderziektes zou hebben.

Kortom: ik vind het de investering helemaal waard. En nog een plus: door systematisch af te kolven bouw je een mooi voorraadje op waardoor je je kindje langer moedermelk kan geven eens je terug gaat werken!

Ik heb Harvey-Rey trouwens van in het begin af en toe een flesje (Philips Avent Natural 2.0) gegeven zodat hij er alvast gewend aan geraakt eenmaal hij naar de crèche moet. Laat ik eerlijk zijn: voor het eerste ‘flesje’ moest er bij mij echt wel een mentale en emotionele switch plaatsvinden.

3. Een goede tepelzalf

Nu de borstvoeding goed loopt wissel ik het gebruik van tepelkapjes af met het smeren van crèmes (niet elke voeding, gewoon ’s ochtends en ’s avonds). Ikzelf ben heel tevreden van de Weleda tepelzalf en de zalf van SoKind die ik toegestuurd kreeg. Beiden zijn natuurlijk en hoef je niet te verwijderen voor het voeden.

4. Present to self: een paar goede borstvoedingsBH’s

Tijdens mijn zwangerschap kocht ik een paar borstvoedingsBH’s aan bij H&M. Toen ik eenmaal startte met de borstvoeding merkte ik algauw dat deze geen lang leven waren toegeschreven (ze verloren snel hun vorm, kleur en begonnen te pluizen). Dit omdat je ze véél wast en er ook mee slaapt. Daarom ging ik op zoek naar een paar goede en vooral mooie (!) borstvoedingsBH’s. Ik stootte op het merkje Cake Maternity en bestelde twee BH’s uit hun collectie en ik moet eerlijk zeggen: ik ben er super tevreden van én ik voel er mij goed in (wat ik ook belangrijk vind!).

Ikzelf koos voor de Tutti Frutti Nursing Bra in Black en Mocha.

Naast enkele BH’s kocht ik tijdens de kraamweek ook een t-shirt van Noubased. Een leuk en mooi merkje uit Nederland dat ook aandacht kreeg in Vogue NL. Ikzelf vond het wel fijn om zo’n t-shirt te dragen tijdens mijn eerste uitstapjes omdat je dan discreet kan voeden. Misschien vind je dat als prille mama ook wel fijn!

Tenslotte zou ik elke nieuwe mama aanraden om reeds tijdens de zwangerschap op zoek te gaan naar – en kennis te maken met een vroedvrouw-lactatiedeskundige waarbij je een persoonlijke klik voelt. Ikzelf werd begeleid door Team Oranje van Geboren in Gent en ik kon mij oprecht geen betere en meer betrokken vroedvrouwen inbeelden. Ik ben hen echt zo enorm dankbaar voor alle hulp en steun: ze stonden echt dag en nacht paraat!

Ik wil deze blogpost afsluiten met een belangrijke voetnoot: net zoals elk bevallingsverhaal is elk borstvoedingsverhaal anders. Bij sommigen loopt het vlot, bij anderen loopt het helemaal stroef. Sommigen hebben te véél melk, anderen te weinig. Ik koos ervoor om mijn unieke verhaal na nu intussen 3 maanden voeden te delen in de hoop dat anderen er iets aan hebben en zich niet alleen voelen tijdens die eerste weken. Aarzel zeker niet om mij bij vragen of bedenkingen een berichtje te sturen via Instagram!

Veel liefs,
Marie-Lotte